Тылдың нұрлы жаны: Алтын Төлкейқызы Жүнісованың әңгімесі

Алтын Төлкейқызы Жүнісова – қайсарлық пен мейірімділіктің жанды бейнесі, ұлы дәуірдің тұлғасы. Ол 1936 жылы 16 шілдеде Көкшетау облысының Құллыкөл ауылында көп балалы отбасында дүниеге келген, онда 14 баланың тағдыры үшеуі - өзі және екі ағасы ғана тірі қалды.

Алтын Төлкейқызының балалық шағы Ұлы Отан соғысының сұрапыл жылдарымен тұспа-тұс келді. Ол кішкентай кезінде-ақ отбасын және ауылдастарын аштықтан құтқару үшін ата-анасына егіс алқабында масақ жинауға көмектесті. Сол жылдардағы бір оқиға ерекше есте қалып, мейірбандығының нышаны болды: май құйрығына жиналған сары майды жасырын шығарып, Алтын бір жасар жартылай аш балаларға таратып беріп, қатаң бұйрықты тәуекелге алды.
1954 жылы Алтын Төлкейқызы тағдырын Ұлы Отан соғысына қатысушы Жәлкенмен байланыстырады. Олар өмірдің қиын жолын бірге жүріп өтті. 39 жасында жесір қалды, бірақ сынбады: бүкіл саналы ғұмырын еңбекке арнап, совхозда бұзау бағып, сүйіспеншілікпен, шыдамдылықпен өсірген малын бағумен болды.
Қиын, бірақ адал өмір сүрген жылдары Алтын Төлкейқызы көп балалы отбасын өсірді: 20 немере мен 31 шөбере сүйіп отыр. Оның мейірімділігі, қайсарлығы, іске деген адалдығы ұрпақтарына нағыз үлгі болды.
Алтын Төлкейқызы Жүнісованың сіңірген еңбегі атап өтілді: 2013 жылы «Күміс алқа» құрметті алқасымен марапатталса, 2020 жылы Ұлы Жеңіс құрметіне мерейтойлық медаль алды.
Бүгінде 88 жаста Алтын Төлкейқызы қайсарлық пен өмірге деген сүйіспеншіліктің нышаны – тек қана майдан даласында ғана емес, тылда да Жеңіске қол жеткізген жауынгерлерді есте сақтаушы.